pisman kare

Dandun'luk sinirlarini zorlayici olay 15 Mayis 2011 19:40 GMT'de gerceklesti.

Ogeler:ben, bisiklet, bu parkta annelerini bekleyen acar iki adet tavsan yavrusu (ki anneleri veya amcalari olay ertesi video da muhtemelen dehset ve cinneti cinde kacarken goruluyor).

Mekan: Londra, Richmond park

Output: 1 adet tavsan yavrusu bisikletimin on tekerligi merkezli travma sonucu , maalesef..

Neyse beni gerceken sarsan uzucu olayi mizah mevzusu yapmak icin yazmiyorum da., felsefi olarak kafami cok kurcalayan soruyu yonelteyim: Dandunluk nedir, sinirlari ne olmali, bir insani omrunun sonuna kadar takip etmeli mi? Yas kemale ermeye baslamis ve hayatta dingin bir ceyrege adim atilmis sanilirken, hop, insanin tabiati ozunu tutup nasil boyle yuzune carpabilir..?

Deliginden firlayan bir tavsan, Oxford'ta, Charles Lutwidge Dodgson'e Alice Harikalar Diyarinda'yi yazdirirken; benzer bir olay nasil olurda sadece iki saat mesafede bu kadar farkli bir sonucu dogurabilir..? offff..

29Ekim2010-kaş

mutlu olsun...arbedesiz olsun....

sol üstteki sevdimseni.com olayına da koptum :)

bir tane değiller ki...

al işte...Tarık Hafız...



bu da Atıl Hafız...
ne diyim ki :)

Çocuklar

Çocuklar
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır
Bedenlerini tutabilirsiniz ama ruhlarını değil
Çünkü ruhlar yarındadır
Siz ise yarını düşleriniz de bile göremezsiniz
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ileride atılmış oklar
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü o okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever

komiklikler....şakalar.....

.....SON NOKTA....

bir tatanganın son çırpınışları ya da kelimelerin kifayetsiz kaldığı an...